At içinden hevesi,
Sil kalpten kiri pası,
Cennette var müjdesi.
Kime kaldı bu dünya.
Gittiler hep gelenler,
Yoluna can verenler,
Ben İsmet Özel, şair, kırk yaşında.
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
Devamını Oku
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi




Aldanma sefasına.
Düşersin cefasına.
Uğrarsın belasına.
Kime kaldı bu dünya.
Güzel dizelerdi, dünya hakkındaki duygularınızı gerçekçi bir biçimde dile getirmişsiniz tebrikler.
Hazreti Adem den bu yan,
Kime kaldı bu dünya,
Nefsine kanma,İbret alda uyan,
Tek sahibi var,oda Hülya,
EVET KİME KALDIKİ,(S.A.V.)EFENDİMİZE KALMADI BİZEMİ KALACAK BU FANİ DÜNYA,GÜL KOKULU KALEMNİ KUTLUYORUM ABİM,
SELAM VE DUA İLE
CAN HATAYI BİLMİYOR
YÜZÜ CANDAN GÜLMÜYOR
GİDEN GERİ GELMİYOR
KİME KALDI BU DÜNYA
BENİM DE İÇİMDEN GEÇENLER BUNLAR.TEBRİK EDİYORUM ANLAMLI ÇALIŞMANIZI.SELAM VE SAYGILARIMLA TAM PUAN.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta