Kime İnanayım Şiiri - Muammer Yalçın

Bu sevdadan kurtulmayan başımı
Ben kime dalaşayım kime vurayım
Yıllar yılı kaybettiğm aşkımı
Ben nerde arayayım kime sorayım

Penbe hayallerim bende bitmişken
Sevincim saadetim elden gitmişken
Kendi benliğimde kendim yitmişken
Ben kimde arıyayım kimde bulayım

Dost bildiklerim hep pusu kuruyor
Sevmeyenler seven gibi duruyor
Beni bana benzeyenler vuruyor
Ben kime darılayım kime küseyim

Etrafıma vefasızlar dolduysa
Gönlümdeki açan gülü yolduysa
Uğrunda öldüğüm elin olduysa
Ben kime darılayım kime küseyim

Güvendğim dağa hep ayaz vurur
Sadakat çeşmesi günbegün kurur
İhanetler seyip ortada durur
Ben kime inanayım kime kanayım