Kime Güvendiysem Gömdüler Beni

Sustukça suçlandım kime ne deyim
Kime güvendiysem gömdüler beni
Derdimi dertlenip kime söyleyim
Kime güvendiysem gömdüler beni

Hayat yaşanmıyor kitaba göre
İkrardayım işte bu değil töre
Gözüme bakarak göz göre göre
Kime güvendiysem gömdüler beni

Kancıklık taht kurmuş diller içinde
Ne hançerler geldi yeller içinde
Görmedim iyiyi eller içinde
Kime güvendiysem gömdüler beni

Zayıf zamanıma fırsat güttüler
Sorgusuz sualsiz infaz ettiler
Kapıları örttü bir bir gittiler
Kime güvendiysem gömdüler beni

Taklacı insanlar nankör kediler
Lafa geldiğinde hepsi birer er
Duygusal yanımdan çarptı yediler
Kime güvendiysem gömdüler beni

Yolcum bir olur mu, eğri düz ile
Sanma gül yaşıyor bir gündüz ile
Kimi sözü ile kimi göz ile
Kime güvendiysem gömdüler beni

Bilal’ım of çekti maziye daldı
Canımsın dediğim canımdan çaldı
İnsanlığım bende benimle kaldı
Kime güvendiysem gömdüler beni…Bilal KARAMAN