Kime Deme! .. Şiiri - Enver Özçağlayan

Nazar mı değdi sana? Gül benzin soldu! ..
Çağla yeşili gözler, hüzünle doldu.
Kızıl yağan saçları yıllar mı yoldu?
Dünya değirmeninde hâlin ne oldu?

Kader hükmünü asmış kulun boynuna,
Cüzi irade ile, salmış oyuna.
Bazen sevmediğini sokar koynuna,
Bir ömür ister dövün, ister çal oyna.

Maziyi arasan da dönmez geriye,
Hayat bir kez sunulan kutsal hediye.
Yerinde kullan onu, bakma eğriye,
Git diyor her şey sana, git ileriye.

Sona geldin, tutmadın bir gün dilini,
Cendereye soktular kıvrak belini.
Bin hüner sergileyen güzel elini,
Götür de saçlarına, düzelt telini.

Ne bulduk, ne yitirdik sonunda yolun?
Gün geldi tutmaz oldu ayağın, kolun.
Nerde eş, ana baba, kızın ve oğlun?
Tek geldin, tek gidersin, sonu bu kulun.

Böyle âlemin hâli, yolu bitirdik;
Bitirdik de öteye ne biriktirdik?
Say ki yarından sonra ansızın öldük,
Pembe diziden başka neler götürdük?

Namazını kıldın mı, Allah istiyor!
Zekât, fitre verdin mi, "sorarım" diyor.
Aç, yetim doyurdun mu; onlar ne yiyor,
Sadece "ben İslam'ım" demek yetmiyor.

Dahası var işlerin, Dînini oku!
Gününü denk geçirme,; var kıl, her yoku.
Dedikodu düşmandır, ya gıybet yok mu;
Mahalleliyi böler dilbazın şoku.

Dinle de sözlerimi, iyice düşün,
Söylemem bilinmesin kaç oldu yaşın.
Sonunda tükenecek dünyada aşın,
Gün yakın, dikilecek başına taşın...

10.02.2014 Fatih-İST.