Kime Anlatsam Şiiri - Mehmet İler

KİME ANLATSAM
Kederden mi bilmem gülmüyor yüzüm?
Perişan halimi kime anlatsam?
Diken olup batar çıkan her sözüm;
Bilmem ahvalimi kime anlatsam?

Çaresizim, elem dolu aşk ile.
Muhtacım sevgiye her gonca güle.
Düşüren utansın beni bu hale!
Dinlerseniz, derdim size anlatsam?

Yolumu yolsuza düşüren zalim;
Bozulmuş zemberek, durmuyor dilim.
Sanma ki son verir aşkıma ölüm.
Şu garip halimi ele anlatsam.

Gündüzlerim gece, olmadı sabah.
Ben bittim tükendim, eyledim ikrah.
Toprak misali ki her yanı çorak;
Kuruyan yaprağı dala anlatsam.

Biterdi figanım, çıksa kalbimden.
Dinmiyor gözyaşım dertten, elemden;
Bir kez söylesin ki ne ister benden?
Bastığı yerlere yola anlatsam.

Özümü bilirdi, söze gerek ne?
Yemini, inkârı hepsi bahane,
Mehmet im bittiyse, dönmesen düne?
Artık bildiklerim kula anlatsam.
İkrah: Tiksinmek