Aldım kalem elime, yürümüyor bir adım
Söyleyin şu derdimi, ben kime anlatayım
Niye sustun diyorlar, sanmayın rüyadayım
Bulamadım bir adam, ben kime anlatayım
Herkes alim olunca, dinlemeyi bilmiyor
Kafamda bin bir soru, yüzlerim hiç gülmüyor
Kar yumağı büyürken, üzerime geliyor
Niye geldin der gibi, buna mı anlatayım
Reisim hep diyor ki, yüreklere el vurun
Kimin yanına varsam, orada diyor durun
Kapılar kapanırken, herkes kıvırır burun
Yalanmış sevgi sözü, nasılda anlatayım
Herkes hesap yapıyor, bizimkini tutmuyor
Her lokmayı yutanlar, bizim sözü yutmuyor
İşsizlik başa bela, bir türlü uyutmuyor
Bir kere duymayana, yine mi anlatayım
Her bir yerde yangın var, benim ki yanar evde
Yananlar yeşerse de, benimki hangi güzde
Gönlüme oh dedirtip, açılmaz güller yüzde
Vardığım surat asar, buna mı anlatayım
Gözlerini bir görsen, kızarmış beyazı yok
Nisan yağmuru gibi, içinde dertleri çok
Karnım durmaz zil çalar, lokma düşse de tok
Gözleri hiç doymayan, beye mi anlatayım
Kemal’eren KemalBerk
8.10.2021
Kemal Berk
Kayıt Tarihi : 11.2.2022 19:30:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!