Böyle zamanlarda kapı çalar ya
Açmak istemezsin...
Küsersin maviye yeşile...
Hatta kırmızıya..
Gök kuşağı geçer üstünden..
Kaldırıp başını bakamazsın...
Ağır gelir başın...
Gitmek istersin...
Taşımaz ayakların..ağır gelir bedenin...
Ne annesin artık ne çocuk...
Ne sığınılacak kucaksın...
Nede sığınacağın kucak var...
Hep öksüz bir yanın...
Kendine ağlarsın...
Çocuksun ya çocuklara da ağlarsın...
Böyle zamanlar da unutmak istersin kendini...
Yaşıyorsun..unutamazsın...
18/12/2005
Güler AtaşKayıt Tarihi : 19.12.2005 00:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Güler Ataş](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/12/19/kime-aglamalisin.jpg)
AĞLAMAK İÇİN GÖZDEN YAŞ MI AKMALI?... /
Ağlamak için gözden yaş mı akmalı?
Dudaklar gülerken, insan ağlayamaz mı?
Sevmek için güzele mi bakmalı?
Çirkin bir tende güzel bir ruh, kalbi bağlayamaz mı?
Hasret; özlenenden uzak mı kalmaktır?
Özlenen yakındayken hicran duyulamaz mı?
Hırsızlık; para, mal mı çalmaktır?
Saadet çalmak, hırsızlık olamaz mı?
Solması için gülü dalından mı koparmalı?
Pembe bir gonca iken gül dalında solmaz mı?
Öldürmek için silah, hançer mi olmalı?
Saçlar bağ, gözler silah, gülüş, kurşun olamaz mı?
—Victor Hugo—
Ne annesin artık ne çocuk...
Ne sığınılacak kucaksın...
Nede sığınacağın kucak var...
Hep öksüz bir yanın...
Kendine ağlarsın...
Çocuksun ya çocuklara da ağlarsın...
Böyle zamanlar da unutmak istersin kendini...
Yaşıyorsun..unutamazsın...'
ve kendinden kaçamazsın sevgili şair...yaşarken unutamazsın...ya sonra...belki yine de unutamayacaksın...
en güzeli unutamadıklarınla yaşamak...ama hangimiz becerebiliyoruz ki...
Ne sığınılacak kucaksın...
Nede sığınacağın kucak var...
Hep öksüz bir yanın...
Kendine ağlarsın...
(kim başkasına ağlamayı öğrenmişse acı çekmez)
TÜM YORUMLAR (6)