Umut tezgahında, ilmik ilmik dokurken hayalleri.
Bir düş olarak çürütmüşsem ömrümü,
Gözlerimde sabahı bekleyen yıldızlar,
Bir düş gibi kaybolmuşsa rengim
Tasası kime…
Kim duyar sesimi, umutlar düğüm düğüm,
Bir iplik boyu yaşayabilmişken hayatta,
Aydınlanır mı zaman, çözülür mü düğümler?
Derdi kime, kaybolmuşsa adımlarım?
Varsın yaşasın baharını, çiçekler demişken,
Yüreği karakış olanlara inat.
Solmuşsa yüreğim, vurulup düşmüşsem,
Yas’ı kime…
Baharı özlerken kışa dönüyorsa yollarım,
Bir düş gibi kaybolmuşsa rengim
Gökyüzü kurşuni, yağmurlar üzerimde ağır.
Bir umudun peşinde, kırık dökük adımlarla,
Hüznü kime…
Kayıt Tarihi : 22.10.2024 15:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!