Kime? Şiiri - Arif Tatar

Sevgiden Sevgiye…
Hep vardı erenlerin yolundan giden,
Hiç açılmasın diye çektiğin,
Çoktandır unuttuğun ilk kapıyı aç!
Ay gibi görüyorum şimdiden;
Özünden, sevginden, sevgiden;
Yoksun zalim, kötürüm yıkılıp giden!
Bak, bugünden dününden utangaç!

Sevgiden sevgiye…
İşkillenme, gizli bir yol açılır,
Hem sahipsiz dediğin hediye;
Şimdi, birden nur olup saçılır!
*
Seviden seviye...
Hiç açılamaz mı sanırsın bu kapı?
Bugün sular bile bak aynı seviye!
Hep böyle kalır bundan eminim!
Önce dibinden dökülüyor, neden?
O, çok sevdiğim hayalimdeki yapı!

Seviden seviye…
Her gün bir yolun açıldığını duydum;
Benim, sevgi çiçeğimdi benim, benim!
Kim cevap vermez ki bu candan ilgiye!

Erkenden bengi suyu içtim; yudum, yudum!
Günah kirlerimi senin için; yudum, yudum!

Dilime…
Son kez dökülen nemli fısıltılarımı,
Gözüm gibi göz nurum saklılarımı;
Düşündüm, gizlice kime veririm diye!
Kime?

(12.12.2012 11: 00-Adana)

Nisan damlacıkları; teşekkür ederim...
*
Sevgi ve sevgiyi paylaşım. Asıl olan o sevgiyi yürekten duya bilmek; Yürek o yüce gücü tanıdıktan sonra yeryüzünde yaratılmış her bir canlının her acısını kendinde duyar, kendi o acıyı çekiyormuş gibi can evinden sızlar...
Onun içindir ki gerçek sevgiye eren yürek, başkalarına eziyet etmekten kaçınır. Bilir ki bir kelimeyle gönülleri de fethedebilir. Bir kelime ile nice yürekleri de yakabilir....Ondandır ki diline sahiptir...
Sevgili dost ne mutluki o gönül sevgiyi yakalaya bilmiştir. Mana aleminde en yüce mertebelerin ilk kapısı sevgidir. KAİNATIN TEMELİ BİLE SEVGİDİR....Güzel şiirini kutluyorum. Selam Ve Saygımla...++

Bülent Baysal