Kime? Şiiri - Mehmet Çoban

Duygularımın derinliğini kime anlatabilirim
Ben kendimi kendime anlatamamışken
Doğanın tüm renkleri bana ilham vermezken
İçimde yangını sönmeyen yanardağ varken
Kendimi asla anlayabilmiş değilken
Ne diyebilirim, mısralara ne yazabilirim.

Dünya kendini sona doğru hazırlıyorken
İnsanlık çıkarın pençesinde kayboluyorken
Ve çıkarlarının kutsallığına inanıyorken
Açılımlar yüzüme serpiliyor, sımsıcak
Sözü başkalarını, içi beni, dışı seni yakacak

Kapanmayı kendine maharet sayanlar*
Şimdi açılmayı düşleyip konuşanlar
Dayatmalarıyla yasalarını sınırlayanlar

Kime neyi, nasıl anlatabilecek?
Söylemler riyakâr, nasıl anlaşılabilecek?

Yaşam çeşitliliklerin güzelliğinde seyrederken
İlkeler değişmezlik, ebediyetlik şarkıları söylerken
Anayasalar delinmezlik türkülerinde delinirken
Ülkem geçmişinde, tarihinde sürekli darbelenirken
Geçti o günler deyip çağdaşlığa selam verirken
Çağ uzay çağı, bilim çağı, kapananlar açılıyor
Sandukanın kapağında güneş sabaha doğuyor
İçinden çıkacaklar geleceğe kokularını salıyor
Ve ben hiçbir şey anlamaz, geleceğe bakıyorum
Öldürülen, ölen insanlığımın utancını, yazamıyorum

Açalım, açılalım türkülerinde kapanışlara selam
Yaz yazabildiğince okunmayacak nasılsa, bitti kelam
Dayatmalar dayaklandı, bağlandı, kaşarlandı vesselam

Kimin ne olduğunu bilmek zor, zaman riyakâr
Neyin ne olduğunu kavramak zor, sözler riyakâr
Bir yerde durmak zor, ilkeler fırıldak esen rüzgâr

Dedim dersin, dediğini anlayamazsın
Bildim dersin, bildiğini kavrayamazsın
İnandım dersin, inandığını yalanlayansın

İnsanlık öldü, nasıl bilirsiniz?
Haydi, hep birlikte “iyi biliriz”

Vurdum kelepçeyi dilime
Yüzüm yok neyi anlatabileceğim, kime?

İnsan zayıf, kaybolmuş karakterler
Her ne varsa eskide varmış derler
Geçmiş zaman ola ki, umut ederler
Kahramanlarını istismarla tüketirler

Yandı gönlüm, keten helvam
Kaldı sözüm, bitti vesselam
Duy sesimi derinden ey feveran
Kime söylesem derdimi kalpten
Selamsız döner gider benden

Suçlu eğ başını, gir kumun içine
Kapanır umutlar, insanlığın kime?
Talim et sen insanlık adına düdüğe
Otoriter ol, dayat düşünü düşüme
Çağ gelişmiş, çağdaşlık senin neyine
Tıka aklın, fikrin vicdanın önünü ilkelerinle
Değişmez, değiştirilemez peşin hükümlerinle
Dünya alıp başını giderken, gidişten sana ne?
Anlatamam derdimi söyleyemem kimseye?

Kuru kafa cellât olsa ne yazar
Bulunmaz Hint kumaşı azar
Kimileri okur, kimileri yazar
Aydınlık adına mezara kapandılar

Nasıl anlatsam, neyi anlatsam kime?
Kardeş; devirler gelir devirler üstüne
İlkeler kurulur iskeletler üstüne
Çıkar varken söyle vicdanın işi ne?
Her şey teke indirgenir teklik üstüne
Kapanır düşünceler çeşitliliklere
Çeşitlilik hıyanettir insanlık düşüne
Anlamaz mısın ilkem bu, sevgi üstüne
Açılım mı, kime, niye, değişmez ilkelerle
Anayasalar yetmez çalan düdükler üstüne
Rap de, rap raplar üstüne, ama Rab deme
Köylü köyüne, evli evine, hadi git işine
Anlatabilir miyim derdimi ben kime?

27.09.2009 - İzmir