Kimdir? Şiiri - Emrah Bekci 2

Gece ve gündüz bir hikmetle selâm eyler seni,
Yeter ki işit bu muazzam besteyi,
Altı cihet, yedi iklim, seher u şafak,
Bak ne söyler sana, anla ezelî vahyi.

Ey hâk-i pâk içinde nâzenin can,
Zînettir cümle kâinât sana an be an,
Arz-ı sîmâda feyz dolu nûr-i imân,
Duy ne eyler Hakk’tan inen hitâb-ı nihan.

Gönül deryâsı taşar taşkın bir mecrâda,
Hakikat incisi saklıdır o müncâda,
Cân gözünle bak, her zerrede hikmet var,
Arif olan bilir, izler onu feryâdda.

Semâvât âhengi çeker seni ulvîye,
Sakın kalma gafil, düşün bu tevhîde,
Kün fe yekûn demiş kudret-i yüce Rabbim,
Hikmetle işlenmiş âlem, bak cümle seyrâna.

Sübh-i sadâlarda nâzenin rûh uçar,
Sema’daki her bir tanelik nûr saçar,
Fikr-i insan aciz, sırra ermeyen beşer,
Hâkikî mârifet ehline gösterir meşer.

Devrân döner, felek yazar kalem-i meçhûl,
Âkıl olan anlar, nâdân kalır zebûn,
Âlemde her bir zerre Hak emriyle döner,
Düşün kimdir yapan, bu hikmeti bilen.

Rûz-i mahşerde cümle âlem hesap verir,
Zerre miskal kadar amel, cânâ safîdir,
Sakın kalma hâlet-i gaflette ey kâmil,
Âkıbet eyler seni bu hikmet takdir eder.

Sükût eyle, bî-hûde kelâma tenezzül etme,
Hak olan izzet, sırr-ı hâldir, âlem-i derûnî,
Ârif olan bilir; seyr-i sülûk bir âlem,
Âlem ki mâsivâ, hepsi gelir geçer nihâî.

Mâh u şems arası, yıldızlar dizili,
Her birinde bir hikmet, Hakk tecellî eylemiş,
Gör neler anlatır kâinâtın sessiz dili,
Dokunurmuş canına, her sır nefesteki.

Yürür bu yol, sefer ehl-i kalp için daim,
Arif olana dünya âlem bir mecaz kim,
Hakk’tır gerçek vâkıa, bu, sefer sonu,
Ey fânî Emrah, unutma O’dur mutlak hârîm.