Ruya olamazdın gecelerimin derin uykularında
çünkü sabahlara kadar uykusuzluğumdun benim.
Kimdin sen?
Sen gecelerimi sabahlara bağlayan,
Şafak sökümlerine ellerinle bırakandın.
Gün bitimlerindeki loş akşamlara kadar özlemimdin benim.
Gecemin pembe aydılığında sen kimdin?
Yıldızların sayılmazlığında sevgimiz,
Sevdaların sınırsızlığında ikimiz vardık.
Dolunayın sevgi halesi tutsak etmişti gönüllerimizi.
Sendin gecelerimi yıldız yıldız aydınlatan,
Ve sabahlarımın kızıllığına çeyrek kala,
Ezanlarla bütünleşen kutsal inancımdın benim.
Kayıt Tarihi : 8.11.2008 18:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!