Sert kalmaya çalışarak duygumu
Kalbimin en derinine gömdüm ben
Bakışımı kaçırarak sevgimi
Gizlemeye gözlerimi yumdum ben.
Vücudumu siper ettim doluya
Hava yoksa ciğer neyi soluya
Soluk oldum yeri geldi ölüye
Mucizenin memesinden emdim ben
Haller olur yüreğimi acıtan
Yetmezliği acısına yansıtan
Soğuklarda parmakları ısıtan
Avuç içi bir bardakta demdim ben.
Yeri geldi çaresizlik yüklendim
İmkansızın sınırında beklendim
Haddi aştım, kadere de diklendim
Daralınca minnet, kadir umdum ben.
Yiyen yedi, hor bakmadım artığa
Alındıkça alnımdaki kertiğe
Bir hat çizdim; görülmeyen örtüğe
Lafı yuttum, tez unuttum; kimdim ben?
Mehmet Boz; Bursa-17.10.2024
Mehmet BozKayıt Tarihi : 18.10.2024 15:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!