Bir yolun ardından çekilen çizgiler kadar beyaz değilim elbet
Akan bir geminin bacasından tüten duman kadar da katran
Siyah günlerin ardındaki güneşli günleri bekleyen bir seyyah belki
Ya da kendine sarılmayı bile beceremeyen sanki kafasından geçenleri yazmasa bir daha hatırının köşelerine gelmeyecek olan
Kafesin içinde çırpınmakla teslimiyet arasında kendini rolden role aktaran bir kuş beklide
Kimi günlerin ardından yaslı ekmekler yiyen azığının azı ile azlanan çoklanan beklide
Ya da nazından kendine şekerler alıp veren unutup vermediği bir gün yine kendine darılan
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta