Keskin bir bıçakla bölündü uykum
Rüyam kana bulandı
Gözlerimin perdesini araladım
Baktım her yer talandı.
Göğün göğsüne sıkıldı bir kurşun
Bir kurşun, alnının tam ortasına
Gezegenler ceset torbalarında.
Ay’ın ışıkları çalınıyordu
Toprağa seriliyordu yıldızlar
Başucumda ağlıyordu melekler.
Kimdi saldıran savunmasız geceye
Kimdi katili.
Kimdiler…
Eşgalsiz bir sancı saplandı yüreğime
İçime doğuyordu;
Elleri, ayakları yok
Gövdesi paramparça
Dili kesik
Teni yangın
Bir çocuk…
‘’Her savaş bir barış doğuruyorsa, her barış için savaşmak gerekiyorsa, kimse ölmesin diye barış istemiyoruz.’’
S.U.
31.05.2010
Serkan UçarKayıt Tarihi : 31.5.2010 16:13:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Serkan Uçar](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/05/31/kimdiler.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!