Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bir arkadaşım geçenlerde zihnime bir soruyu çengelledi.
şiirde görsellik.
sanatlar birbirinden ne ölçüde istifade ederler.
örneğin; resim,fotoğraf,sinema sanatları ile şiir yazmak arasındaki geçişkenlik ne ölçüde olabilir
belki ressam şairlerden yola çıkmak gerek bu konuyu irdelerken
örneğin bedri rahmi eyüboğlu
yeşil adlı şiiri geliyor aklıma
kolu mor kanadı yeşil
halinden şikayetçi değil
yeşil
yeşil
yeşil
Allah sizden razı olsun
benden değil
bütün sanatlar temelde bakmaya dayalı gözlem gücünün,görebilmenin bir yansımasıdır
ama ressamın gördüğünü aktarmasındaki imkanlar ile şairin ürettiği eserindeki imkanlar farklıdır diye düşünüyorum
sonuçta ressam, rengi görecek ve rengin onda oluşturduğunu yine renkle ortaya koyacaktır.
Yani aşık sevdiğinin kollarında ölmeli
Rengi mutluluk gülüşü olmalı, bembeyaz
Burada ise ' bembeyaz mutluluk gülüşü 'denildiğinde boyadan öte, beyazdan öte bir anlama geçebiliyoruz..
renklerle yüklü olsa da bu şiir, sadece görsel açıdan üzerinde konuşulmakla yetinilecek bir şiir değil..
Toydur beni uğurlamanın töreni
Dizesi, ölüm gününü düğün günü (şeb i arus) olarak ilan eden mevlana'nın sözünün yeni dilde estetik bir şekilde söylenmesi kuşkusuz
saygılarımla
Teşekkürler Sayın Bölükbaşı..
Defalarca okutturduğunuz için.
Sevgi ve saygıyla...
sarsıcı...içindeki isyana kapılmamak mümkün değil...sevgiler...
Bir şöleni dilediğince resmeder gibi...özgün ve özgür..
Tarzım bu benim, ve düşüncem bu
Herkes bilmeli
Yani aşık sevdiğinin kollarında ölmeli
Rengi mutluluk gülüşü olmalı, bembeyaz
Tebrikler hocam,
Çok net bir tarz...
Sevgilerimle...
ölmez...
Çooook güzel. Tebrikler:))
Bu şiir ile ilgili 7 tane yorum bulunmakta