Bölüm 11 – Biri Sorsa: Kimdi O?
Biri sorsa,
Kimdi o?
Ne derim, bilemem.
“Bir yabancıydı kalbime evi kuran,” mı?
“Gözlerinde kaybolduğum bir ömür,” mü?
Biri sorsa,
Güler geçerim belki.
Ama içimde bir fırtına
Bir tebessümün arkasında
Sessizce devrilen duvarlar gibi.
Bir çay koyduğumda mesela,
İki kişilik alışkanlık geliyor aklıma.
Boş kalan sandalyeler,
Eksik atılan kahkahalar
Ve bitmeyen bir alışveriş listesi:
Seninle dolu.
Biri sorsa…
“Hiç mi olmadı?” derse
“Oldu,” derim.
Ama sesim kırılır.
Çünkü bazı yaşanmışlıklar
İtiraf edilemeyecek kadar güzeldir
Ve bir o kadar acı.
Kalabalık bir caddede yürürken
Her yabancı yüz senin yüzüne bürünüyor.
Sesin hâlâ kulağımda:
"Ben biraz seni sevdim,
Biraz da kendimi senden kaçırdım..."
Biri sorsa,
Nerede o şimdi,
"Gitmedi, içimde yaşıyor" diyemem.
Ama biliyorum,
En çok içimde iz bırakıp
En uzağa giden sendin.
Sen…
Adını anmadan yazdığım bütün şiirlerin başkahramanı.
Bir bakışınla başlatıp
Bir suskunlukla bitirdiğin hikâyemin
En büyük suskunluğu.
Biri sorsa,
Kimdi o?
"Hiç olmamış gibi seven biri" derim.
Ama ben ona
Ömrümü gerçekten verdim…
Doğan Çeçen
Kayıt Tarihi : 19.6.2025 17:23:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!