Gecenin kuytu karanlığına dalarken gözlerim
Sessiz sakin sokaklarda belirdi bir karaltı
Bedeninde bir ağırlık elinde bir kâğıt
Ağlıyor içten içe yeriniyor durmadan
Gök delinircesine yer sarsılırcasına bir feryattı bu
Nedense solgun gözlerini döndü bana
Yaşlı gözlerini sıvazlarken
Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta