Gecenin kuytu karanlığına dalarken gözlerim
Sessiz sakin sokaklarda belirdi bir karaltı
Bedeninde bir ağırlık elinde bir kâğıt
Ağlıyor içten içe yeriniyor durmadan
Gök delinircesine yer sarsılırcasına bir feryattı bu
Nedense solgun gözlerini döndü bana
Yaşlı gözlerini sıvazlarken
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta