Kimden Öğrendin Sen? Şiiri - Yeşim Kara

Kaç gözyaşı gizledim bu gece...
Kaç zemheri yangın geçti yüreğimden...
Şiir yazan ellerim ellerine hasretken,
Bu vicdansız gidişi kimden öğrendin sen?
Peki ya sen, sen söyle;
Sedası yüreğimde, gözleri gözlerimde,
O en erkek adam,
Söyle, hangi ayrılığın gözleridir saçlarına taktığın?
Vurdun mu tam vuracaksın,
Gelişte vurmayıp, terkedişte sevda çarpıp yüzüme!
Gittin mi tam gideceksin,
Öyle her gidişte kendini unutmayıp...
Her Mayıs, hangi gül dirilir şimdi?
Hangi Haziran mutluluk yağar bu şehre?
Ömür arasında ömür olup...
Avuçlarımda bir yangından arta kalan kül,
Paramparça şiirler arasında...
Her baktığımda bir inci tanesi!
Hangi Mayıs ayı yıldızlar takarım saçlarıma?
Hangi Haziran açarsın gözlerini gözlerime? !
Yüzyıllık hasret gibi ak kor oldu gidişin,
Dorukta bekleyen kalemim düştü!
Gözlerim gözlerine hasretken,
Bu cevapsız gidişi hangi dilde gördün sen? !
Kaybettim bütün hazinemi,
Yıldızlar sonrası hicran düştü gönlüme,
Bulutlar sonrası değişmeden!
Korkarım,
Korkmayan yüreğini keskin ayazlar üşütür,
Gözlerin bir siyaha damlar,
Hüzne boğarlar diye...
Kıyamadan dokunduğum,
Amansız dokunurlar yüreğine diye...
Hangi senli uyku sonrası, sabah olur şimdi? !
Kokuna hasret kalmışken kokum,
Böyle vicdansız gidişi kimden öğrendin sen?