Kimden öğrendim Şiiri - Mete Oğuzhan Yıldız

Türkü çağırmışım,kalpten duymuşum,
Uysalmışım çevreme,çarka uymuşum,
Derler ki ben bir Dadaloğluymuşum
Ben demedim ki birinden öğrendim.

Nice mert şairler doğurmuş ana,
İliğimden eksik olmaz Mevlana,
Daha söz söylenmez sevgiden yana,
Böyle bir büyüğü ünden öğrendim.

Yunus gibi bir ozanı olmaz unutmak,
Karacoğlan nerde yollarına bak,
Üstün meziyet vermiş onlara hak,
Bunları küçüklüğümden öğrendim.

Sanki canlanacak sazıyla teli,
Tarifi mümkünsüz bir sevgi seli,
Şevk aldım dinleyip aşık Veysel’ i,
Bunu da ben büyüğümden öğrendim.

Gurbetten içlenen HİKMET Nazım’ ı
Aşık Mahsuni der verin sazımı,
En çok bunlardan ben aldım hazımı,
Sazın,sözün gördüğümden öğrendim.

Acı çektik,piştik şükür ölmedik,
Şairler arasında dokuduk mekik,
İlham verdi bir gül bazen bir kekik,
Esini kördüğümden de öğrendim.

Namık Kemal gitmez kalpten dışarı,
Unutmadık asla Ümit YAŞAR’ı
Zira eserleri büyük başarı,
Bunu da büyüklüğünden öğrendim.

Garip midir dostlar bendeki bu hal,
Aklımdan çıkmıyor pir sultan abdal,
Aklımı başıma toplayıp derhal,
Dosta giden yolu tümden öğrendim.

Kısacası dostlar bütün ozanı,
Tam manasıyla şiir yazanı,
Ozan meclisinde kaynar kazanı,
En ünlü şairin üçünden öğrendim.

Kitaptan okudum Neyzen’i,ney’i,
Değiştirdi bende bir hayli şeyi,
Bütün bunlarla biz kurduk ilkeyi
Günün ışığında, günden öğrendim.

Selamlarım bütün şairi,sazı,
Sevdirmiş yaşamı erkeği,kızı,
Onların peşinde Mete YILDIZ’ı
Şevk verdi aşkıma dünden öğrendim.

Mete YILDIZ
05.06.2005