Kimbilir Kaçıncı? Şiiri - Mustafa Akyol

kaçıncı gece bu kimbilir
bir acı kahve misali
kırk yıl uykusuz belki

bu kaçıncı gece kimbilir

yollarına kendimi döktüğüm
bu şehir
kimbilir kaç kuşu
uykusunda öldürdü
pembe beyaz bulutların
ötesine götürdü

soğuk ve nemli bir aşık idi
sonbahar şehir için
bir yaprak kıpırdadı yerinden
sonra bin yaprak döküldü yeniden
kimbilir bu kaçıncı sonbaharı bu şehrin
kaçıncı ağıtı bu sana özlemimin

kaçıncı lamba yanıyor şimdi gecede
karanlık bile muhtaçken aydınlığa
aydınlık bir karartı gibi kalıyor
silüetin ruhumda

çoğul sevdaların alaycı gözleri süzüyor
tekil aşklarımı
örselenmiş ruhumdaki
bu derin yara kaçıncı

gecede bir karaltıyım
şehirde gezen
bu kaçıncı geçişim sokağından
bu kaçıncı ekip arabası
beni şöyle bir süzen

ağlamak ruhumun
gözlerime eziyeti
aşklarım hep sulusepken

gölge çalıyorum içime geceden
kaçıncı cemreydi bu yüreğime düşen?
kaçıncı damlaydı değen
resmine gözlerimden?