Giyinmiş kuşanmışsındır
ama gözlerin buğulu
ama yüreğin yarıçıplak
ama beynin çırılçıplak.
Yürüyorsundur yolun kenarından
yolun sonuna doğru.
Farkında değilsindir belki
kimbilir?
Neşeli bir havaya girmişsindir
ama gözlerin sığ
ama yüreğin alçak
ama beynin sayrılı.
Gülüyorsundur seslerin uzağından
yitip giden sessizliğe doğru
farkında değilsindir belki
kimbilir?
Bir sevdaya uzanmışsındır
ama gözlerin açık
ama yüreğin donuk
ama beynin buruşuk.
Yüzüyorsundur sevdanın üzerinde
derinlerden kıyıya vura vura
farkında değilsindir belki
kimbilir?
Dumanlı bir sürüye karışmışsındır
ama gözlerin yalnız
ama yüreğin korkulu
ama beynin tenha.
Gidiyorsundur sürüye uyumlu
kendine uyumsuzluğa doğru
farkında değilsindir belki
kimbilir?
Ölümle karşılıklı oturmuşsundur
ama gözlerin yorgun
ama yüreğin yaralı
ama beynin salgısız.
Farkındasındır belki geride bıraktığının bir avuç lekesiz
bir hiç olduğunu
kimbilir......?
22/04/88/çine
Ahmet KöseKayıt Tarihi : 16.11.2003 23:08:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)