Nice zamandan sonra görebildim yüzünü,
Mutluluğa kalboldu bu gün gönül hüzünü.
Bu güzel tesadüfü nasıl kutlamayayım,
Sadağından sıyrılıp fırladı gönül yayım.
Salonu dolaşırken senin için gözlerim,
Bir ara görüverdim tam karşındaydı yerim.
Zaman zaman kaçamak bakışlarla izledim,
Frak edilmemek için senden bile gizledim.
Aynı mekânda olmak ne mutluluk ya Rabbi,
Hissetmek nefesini soluk soluk ya Rabbi.
Gönlüm pır pır ederken duyduğum heyecandan,
Gözlerim peşin sıra geziyordu arkandan.
Ah bu ân bitmese de sürse diyordu gönlüm,
Ve lâkin bitti işte ne gelir elden gülüm.
Yine ben dert tığıyla kederler öreceğim,
Kim bilir artık seni ne zaman göreceğim.
Gönül mülküme düşen ey cemre-i râbia,
Dilimden hiç düşmeyen zikir oldu Râbia.
16-07-2006
İbrahim SağırKayıt Tarihi : 1.2.2007 20:56:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!