Düşünür düşünür durur hep kara kara
Karanlığın ardından bir ışık açınca
Bir umut bir bekleyiş çırpınışında
Kuş olup kanatlanıp uçamazsınya
Gelip gittiğin yerler senden hep birşey almışsa
Sende senden başka bir şey kalır sanma
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta