Kimbilir Şiiri - Ulya Erkman

Gunesli bir gun oyle guzel
Bir hava
Marketten ciktim hemen oturdum oradaki
Bir banka
Seyrediyordum insanlari
Merakla
Her milletten insan geciyordu onumden
Buyuk bir telasla

Otopark hinca hinc
Doluydu
Kimisi kosuyordu arabasina
Aldiklarini koyuyordu
Kimisi cikiyordu arabasindan
Markete kosuyordu
Coluk cocuk genc ihtiyar
Bir telastir gidiyordu

Birden onumden yasli bir cift
Geciyordu
Kadin zor yuruyor esinin koluna
Asiliyordu
Bu asilan kol kimbilir belki vaktinde
Cok guzel tenis oynuyordu
Belki bu bukuk parmaklar vaktiyle
Piyano tuslari uzerinde melodiler yaratiyordu

Kimbilir bir davete gittigi zaman herkes
Guzelligine bakiyordu
Kimbilir bir yarismada belki
Birinci olmustu
Kimbilir ne erkekler
Guzelligine hayran olmustu
Kimbilir esine hayran
Kimseyle ilgisi olmamisti

Esi ise hala fena degil boylu
Yakisikli olmaliydi
Acaba gencliginde de esine boyle
Destek olmusmuydu
Yoksa pesini birakmayan hanimlarla bazi
Maceralari mi olmustu
Belki de esine olan derin aski onu
Bu durumlardan korumustu

Her ne idiyse hayatlari bugundu
Muhim olan
Belkide buyuk asklariydi yasliliklarindada
Birbirini kollayan
Belki hayatlari boyuncada destek olmuslardi
Birbirine her zaman
Geciyordu onumden hala birbirine destek
Bu iki yasli insan