Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
kısa ve yürek düşmüş kaleme enfesti tebrikler
slm tesadüfen gördüm okudum mükemel yüreyinize sağlık....
merhabalar
sanıyorum kim bilir sözcüğü birleşik yazılmıyor
Sade ,yalın hoş bir şiir tebrikler .Başarılar.
YÜREĞİNİZE SAĞLIK...
Tebrikler! Özlem, birkaç dizeyle ne kadar güzel anlatılmış...
Yazmak ve yaşamak bu işte!
İnsanlar farklı zamanda, farklı mekanlarda olsalar da aynı duyguyu hissedebiliyor, aynı temayı işleyebiliyor...
Sizinki kadar güzel olmasa da ben de bir zamanlar bu duyguyu şu dizelerle dile getirmiştim.
Selam ve saygılarımla...
Mehmet KIYAK
Biliyor musun?
Bir zamanlar,
Bir ben vardı bende,
Hiç eser kalmamış,
Bak, o benden.
Öylesine sen olmuşum ki ben,
Şimdi yalnız sen varsın o bende!
Biliyor musun?
Bir kalp var burada,
Seni özler…
Günler, geceler ufka bakıp,
Yolunu gözler...
Biliyor musun?
Bir kalp var orada,
Çarpıntısı bende...
Günler, geceler var ki,
Neşesi sende, acısı bende…
Biliyor musun?
Öylesine sen olmuşum ki ben,
Gecemde sen,
Gündüzümde sen...
Nasıl, 'BENİM! ',
Derim ki ben?
Yaşayan sen…
Bendeki sen…
Ölü, ben….
Mehmet Kıyak
evet uykuların bir an önce son bulması,ve buz tutan yüreklerin bir an önce çözülmesi dileğimle
tebrikler güzel di
güzel bir serzeniş kutlarım yüreğiniz dert görmesin
Kısa ama etkileyici olmuş.Kutluyorum Saygılar.
karanlıkta bir çocuk kim bilir sensizlik buz tuttu üşüyor güzel dizeler
Bu şiir ile ilgili 24 tane yorum bulunmakta