Bana bırak sözlerinden az
tüketme başkalarına.
Bana bırak az sevginden..
bilirsin,az ile yetinirim ben...
belki gelirsin bir gece
süzülür kokun önce.
ellerin dokunur yüzüme
gözyaşlarımı silersin..
"ben geldim" diye öpersin..
öpersin gözlerimden..
kimbilir,
belki ellerimi tutarsın,
sol yanına koyarsın,
"bak, halen burdasın" dersin.
kimbilir..
...
belki bir istanbul sabahında...
sıcak bir simitin yanında,
bir çay olursun...
kimbilir,
belki de son sigaramda
son umutlarımın tükenişinde..
başını omuzuma yaslarsın
"Yanındayım" deyip,
kokumu içine çekersin.
bir gün gelirsin işte
bir gün...
hiç gitmedim der,
sarılırsın..
kimbilir...
...
Bana bırak az yüreğinden
az da olsa yetinirim ben.
eğer düşerse yolun bana,
sabaha gel olur mu?
ben ekmeğimizi aldım,
sen yeterki çayım ol,
içimi ısıtan kal..
Kayıt Tarihi : 25.4.2017 10:30:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!