İnceldiği yerden kopsun
vursun prangalara bileklerimi yokluğun
İnce bir sızı gibi yayılsın yüzümde hüznün gizi
Şimdi...!
Ayrılık üstüne demli,kızıl bir deniz içmeli
Şerefine tüm gerçeklere ve
Sus’a yazılan her sevdaya
Kısırdöngülerin savurduğu benlik savaşında
Varlıkla hiçlik arası bir la sesi vursun notam
Yalnızlık senfonisidir bu çalan
En azından
O bile güzeldir
Yokluğunla eşitlendiği an
Belki bir gün
Sen nöbetlerine tutulmuşken yüreğim
Çıkarsın tekrar karşıma
Kimbilir....?
Belki gözlerin hala devrimci.......asi
Hatırlatır bana
Gökkuşağının ucundan yakaladığımız
Irmaklarca aktığı yüreklerimizin
Rengarenk düş bahçemizi
Unutmuşumdur da belki
Acıları lal eyleyip
Nasıl da çekip gittiğimi......
Bize kalan ayrılık sa buna da alışırız zamanla
Berna KaraoğluKayıt Tarihi : 13.5.2009 15:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kimbilir....?
Belki gözlerin hala devrimci.......asi
Hatırlatır bana
Gökkuşağının ucundan yakaladığımız
Irmaklarca aktığı yüreklerimizin
Rengarenk düş bahçemizi
******
Kimbilir değil, bilinen bir sahne, düşlerde gökkuşağı renkleriyle.... yokluk maddede değil gönüllerde olmasın
çok güzeldi... kutluyorum.....
y. özdemir....
nelere alışmadıki seven yürek ayrılığıda alışır elbet
tebrikler canım harikasın
Acıları lal eyleyip
Nasıl da çekip gittiğimi......
Bize kalan ayrılık sa buna da alışırız zamanla.
KALEMİNİZ DAİM OLSUN BERNA HANIM...
TÜM YORUMLAR (38)