odaya çek perde geceye hazır
yalnızlık bu sana hasmı kimbilir
içinin bir yerde rükuya nazır
hüzün mü sevinç mi yasmı kimbilir
tünedin akşamdan utlu itaplı
girme hiç yatağa iğneler saplı
masanın üzeri gazete kaplı
şu sade odana süsmü kimbilir
son sayfa en güzel yeridir bence
mutlaka gönlünü vermeli gence
adeta kor gibi dudağı ince
ecnebi romen mi rus mu kimbilir
kalmamış bir şeyler merhum pederden
az olur daimi gelir giderden
bu yürek kabardı derdi kederden
kadere dargın mı küs mü kimbilir
hak yoksul kılmasın bir birey ferdi
bitirmek mümkünmü acep roberti
yüzünü saran bu korkunç ürperti
kaygı mı duygu mu his mi kimbilir
yeter ki olmasın dili dolaşık
sazının telini inletir aşık
mutfakta üstüste yığın bulaşık
bilinmez temiz mi pis mi kimbilir
gece müthiş ilham verir şaire
arş-ı ala yıldız ay vesaire
ufomudur yoksa uçan daire
gökteki yabancı cismi kimbilir
oduna yok para kar tipi boran
günler var düzelmez sobayla aran
borunun kenarı simsiyah duran
dumanın karası ismi kimbilir
açlıktan faresi çekmiştir cartı
yahut zengin konak dayadı sırtı
öyleyse döşeme altı tıkırtı
gaipten duyulan ses mi kimbilir
akşamlar yalnızlık hüznü çöküyor
gurbet elin kahrı beli büküyor
uzakta bir bulut yağmur döküyor
yüce dağın başı sis mi kimbilir
benimde gözlerim oldular oluk
yaş ermiş kemale yok çocuk çoluk
merdiven çıkışta kabarır soluk
akciğer gardaşım kis mi kimbilir
fakir panım derdi eyledin pazar
şairin feriştah olsan ne yazar
sahipsiz kullara mahsus bir mezar
kabrin yoksa taşı ismi kimbilir..
..................
çocuklar ışığı yarının yanar ocağı
ümitle bakılır böylesi gelecek günler
öğüdümü sesle hele kır dizi bacağı
sakın ola olma trafik kazası inler
zor bulma inan hastanede anne kucağı
bağrımı yakar hemde yaşa bular gözümü
ağır yaralı yada sakat kalması ferdin
kendi eli toplamaz ise daldan üzümü
sakın küçüğüm uzak olsun böylesi derdin
can kulağı dinle yabana atma sözümü
üzülmez ailen sana hem sende üzülmen
sağlar isek eğer bir kazasız anımızdır
bilinçlice gerekli şahin gibi süzülmen
bizde cehalet ortada hassas yanımızdır
bu sebeb iledir yazık okula yazılman
kazılmasın aman çukurunuz kuyunuz
çocuklar okula gider iken trafiğin
getirdiği kurallara mutlaka uyunuz
çıkmaz yukarı yoksa başarı grafiğin
ayrıca her an ılıması kabil suyunuz
önün sıra çıkarsa yaya geçidi filan
evvela bi bakın yeşil ışık yanıyormu
malum bizim ülkede genelde afiş ilan
ferde bireye yaşama hakkı tanıyormu
reklamla kapatır açık komaz milim alan
lambalar oluncası yeşil ışığını yak
ilk önce sağa sonra sola şöyle bir bakın
olası her çarpılma yapar etkisi dayak
kendinden emin özgüveni var tavrı takın
kaybetme zaman karşıya yürü gider ayak
aklında bulunsun sokağı bulursan ıssız
istersen utanma vur elinden ekmeği al
milletki yazık lal dili bir put gibi sessiz
sizler riayet etmeli trafiğin kural
uymayanı uyarmalı tek umudumuz siz..
Kayıt Tarihi : 12.10.2009 16:10:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hüseyin Demircan](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/10/12/kimbilir-145.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!