Kimbilir Şiiri - Muhterem Aslan

Kimbilir çok özler, belki unutamazsın
Aklına geldiğinde gözlerine dolar yaşlar
Dolar da utanır dışana akıtamazsın
Yaralar seni içindeki şiddetli savaşlar

Yada aklına bile gelmem belkide
Uzaklaştıkça uzaklaşır yok olurum
Geçerken yanımdan, tanıyamazsan ilerde
Sana olmaz birşey, ama ben kahrolurum

Kimbilir kader yollarımızı birleştirir
Bir daha hiç ayırmamak üzere
Hayat bu gözlerini bile körleştirir
Feriştahı olsa, göremez bir tek zerre

Yada gönülden gönüle konarsın
Benimde ötekilerden farkım kalmaz
Her gülüşe, güzel söze kanarsın
Hepsi büyük gelir kalbine sığmaz