Kimbilir Şiiri - Dinçer Demirel

Bu yazdığım ne ilk şiirim, nede sonuncusu,
Belki bilmeyeceksin sana yazdığımı
Belki bileceksin ama okumayacaksın
Sevgimi anlatacağım, son nefesime kadar şiirlerim de
Belki seveceksin, belki de sevmeyeceksin
Kim bilir

Bıkmadan usanmadan sana yazacağım,
Ellerim kalem tutmaz olacak, parmaklarım uyuşacak
Kalemim tükenecek, kâğıdım bitecek,
Ama ben bitmeden tükenmeden yazacağım
Ellerim kalem tutmasa da, parmaklarım uyuşsa da,
Kalemim tükense de, kâğıdım bitse de yazacağım.
Belki bileceksin belki de bilmeyeceksin
Kim bilir

Yazdıklarımı, okusan da, okumasan da
Sevsen de, sevmesen de
Kalbimde olacaksın, şiirlerimde olacaksın
Bir seni yalnız seni seveceğim
Ömrümün sonuna kadar bende olacaksın
Ama sen sevecek misin, sevebilecek misin?
Kim bilir

Kalbinde yer verecek misin?
Şöyle kalbinin ufacık bir köşesinde de olsa
Sevecek misin bir ömür boyu, sevebilecek misin?
Belki gerçekten seveceksin
Belki de sever görünüp avutacaksın beni
Kim bilir,

Kalbimde olacaksın, seveceğim seni,
Ömrümün sonuna kadar bıkmadan usanmadan,
Son nefesimde bile sen olacaksın, yalnız sen
Hiçbir zaman unutmayacağım
Görsem de, görmesem de seveceğim seni
Ama sen sevecek misin?
Kim bilir

Kalemim tükense de kanımla kalbime
Gözyaşlarımla bulutlara yazacağım
Tırnaklarımla gönlüme kazıyacağım
Ama bilmem sende sevecek misin böyle
Belki de sever görünüp avutacaksın
Kim bilir