Kim Yitirmiş ki! Şiiri - Suat Zobu

.
Kim yitirmiş mutluluğu bulayım
Çoktaaaaan Kaf Dağı’nın ardında kaldı
Mucize olsun ki mutlu olayım
Şimdi masalların yurdunda kaldı
-
Dünyadan silinip gidecek izim
Çoktandır feleğim şaştı azizim
Dağıldım ne yazık faş oldu gizim
Gönül, sevdasının derdinde kaldı
-
Kalbime saplanır onulmaz ağrı
Bir görünmez düşman bir sinsi uğru
Savrulur yaşamım deryaya doğru
Dümensiz kayığın mürdünde kaldı
-
Zaman zaman içim düşüyor gama
İsimler yazarım buğulu cama
Yaşım altmışlara dayandı ama
Yazık gönül yirmi dördünde kaldı
-
İyi olur derken ararız dünü
Dertle boğuşuruz görmeyiz günü
İyiye gitmiyor gidişat yönü
Umudum insanın merdinde kaldı
-
Hissim nerde durup nerde kalacak
Kazanım boşaldı nasıl dolacak
Endişem var yarın neler olacak
Dert tasa Suat’ın sırtında kaldı

Suat Zobu
0202.2020 Ankara

Mürdün: 1. Sırık. 2. Akarsulardaki kayıkları yürütmek, itmek için kullanılan sırık.
Faş olmak: Açığa çıkmak

DOSTLARDAN

Sanki bir rüyaydı yaşandı bitti
Onca sevenlerim, yok oldu gitti
Arasan bulunmaz, bir ömür yitti
Gençliğim baharın martında kaldı .... Ömürlü Aksoy / Teşekkürler

.