Gerçekler itilir hep kovuluyorlar baştan;
yüzsüzlükten değildir değerliliklerinden.
ve her defasında da vefasızlık etmezler;
kapı aralanınca bir köşede beklerler.
gölgelerin dili yok kafa karıştırırlar;
konuşsalar yıldızlar belki bulutlar ağlar.
kim yıkılır ansızın kimler ayağa kalklar,
sonbahar yaprakları hangi yarayı sarar.
21:50 20.10.2016
Nuran KaracaKayıt Tarihi : 20.10.2016 23:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!