Kim Yıkadı Beynini Şiiri - Atilla Durukan

Kim yıkadı beynini,
kim yıktı duvarları.
seni benden ayıran,
sogutan kimlerdi bil,
AL KALEMİ ELİNE
yaz tüm yaşadıklarını.
dön çocuksu günlere,
yüzüne gülen kimdi.
yagan kar a, yagmura,
esen rüzgarlara bak.
gözlerinde sevdayı,
yakan,sevdiren kimdi.
şimdi kimbilir nerede,
hangi meçhullerdesin.
o tertemiz bedeni.
kirletip atan kimdi.
mutlulugun peşinde,
yıllarca koşmadım mı.
bir dilim ekmegimi,
seninle bölüşmedim mi.
ben ömrümü seninle,
tüketmeye gelmiştim.
sen bir heves ugruna mı.
atıldın bu yollara.
kimler çeldi aklını,
kim yıkadı beynini.
seni benden sogutan,
ayıran sebep neydi.
şimdi bilmem nerede,
bedenin kime saklı.
belki gizli bir gözyaşı,
temizler yüregini.
ben bu aşkta acemi,
sen usta avcı idin.
önce yaktın sesinle,
sonrada nefesinle.
söyle hangi vefasız kollardasın kimbilir,
seni benden ayıran.
o hain o şerefsiz.
tüketti hayatını,
yıktı mutlulugunu.
istersende dönemez,
hiç mutlu olamazsın.
bin defa ömrün olsa,
eski sen olamazsın.
artık bana aglama,
duygularım taş benim.
binlerce etsen yemin,
yeminlerin boş senin.
haydi git gelme sakın,
o yollar senin artık.
beynini yıkayanlar,
yanındamı,bak senin.
çekil git hayatımdan,
kurdugun hayat senin.
bundan sonra BEN,ime
dokunma sakın benim.