Kim Yatıktırabilir İçimdeki Çocuğu

Bir kahindim ben
Geleceği deşifre eden
Nice şavalara rehberlik etmiş
Nice karanlıklara ışık tutmuştum.
Oysa benliğimi asırlar önce kaybetmiş
Ve bunun asırlar sonra farkına varabilmiştim

Şimdi tarihle yargılanıyor düşlerim

Bir cellattım ben
Yüzü kara maskeyle örtülen
Her idam sonrası bir zevkin yarı buruk tadı
Ve büyük bir acımasızlık kalıyordu yüreğimin derinliklerinde
Kana bulaşan ellerim
İştahsızlığımla ekmeğe değiyordu
Dar ağacında ölümle dans edenler
O çekinmez o acımasız gözlerimin önünde canlanıyorlardı
Ne tadı vardı ekmeğin ne de yaşamın

Yani ölümlere afiş ettim kendi ruhumdaki kirliliği
Şimdi kim yatıştırabilir içimdeki çocuğu

Mutlu esfer fırat