Birisi içime yolculuk ekmiş;
Kazma, kürek uğraşıyorum.
E çıkmıyor bu! Katmanlaşmış,
İçimde sonsuzluk yol alıyorum.
Kaç şafak devrilmiş?
Kaç seher vakitlerim.
Günlerim sonsuzluğa yakarmış,
Kaç akşam vakitlerim.
Hayatım tekerlekler üstüne yazılmış,
Mütemadiyen sürgün olmuşum.
Dünyanın derdi üstüme kazınmış,
Kader yazılırken ben dinlemiştim.
Kim böyle böyle yapmış,
Ben biliyordum.
Âmâ gözlerim birde kement vurulmuş
Dillerim.
Arıma ket vuramıyormuş,
Namusum özgürlüğüm.
Başımda yol
havası varmış,
Apansız gece de buluyorum.
Kayıt Tarihi : 8.4.2024 17:33:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Yolculuk
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!