Kim Yakar Ağıdımı (1) Şiiri - Sevilay Yü ...

Savunmasız gönüllü teslimiyetimdi yalnızlığımı kızdıran..
Kanadı kırık ruhum usulca konuverdi yalnızlığıma rakip yalnızlığının ellerine..
Kızıl bir goncanın sızıntıları gibi
hiçliğe asılı kalmış yüreğimin kıblesiydi artık soluğun..
Karanlığın içinde sıkışıp kalmış tüm acılarımın en gizemli sırlarını
bağrına bastığından beri beni görmeni değil
baktığın her yerde durabilmeyi diliyorum..
Arada uzanıp yatan rezil mesafeler utansın! !

Yüzünün izi saplı kirpiğimde uykularım gözlerine Firar..
Yastığında esneyen rüyalarının en gizli kancasına as beni..
Varsın yasağın olayım hasreti yeşertirken şakağında,,
varsın ömrümüzden düşen yapraklara gecikmişliğimiz yazılsın hoyratça,
bırak karanlığa aciz düşmüş gecelerde umuduna katık olsun sevdam,,
bırak hayaline yazılan satırlar
uzaklardan gelecek mutluluğunun selamından medet umsun,,
bırak ulaşılmazım erişilmezim kavuşulması mucize olanım bırak,,
geç kalınmış bir sevdanın ateşiyle yansın ruhum..
Gözlerinin hummasında okyanuslar dize geldi,,
sıcacık avuçlarında çırpınmayı unutsun kanadı kırık yüreğim,,
çocuk gülüşünde gülsün çocukluğum
ama ben ayağına batan bir dikene tüm dikenlere düşman kalayım...

İki yakası bir araya gelmeyen dağ gibiydi bu sevda

Hayalin ruhumun en süslü bahçelerinde dolaşırken

Ben dikenlerin içinde hayaline mahsur kaldım.

Gecikmişliğimin suratıma çarptığı o ilk tokadı yediğimde gidebilseydim

Belkide sen her yerde olmasaydın

Doğudan yüreğime doğan

Batıdan batmayan olmasaydın

Bana gidecek sensiz bir yer bıraksaydın

Dudağının namlusunda hazır

Ve birgün hiç'liğimde patlatacağın

Veda'nla paramparça olmamak için

GİDERDİM....