Kim Vurulmaz Ki Şiiri - Feyzullah Arslan

Tanrım özenmişte, yaratmış sanki.
İnsan bu kadar da, güzel olmaz ki.
Yaralı kuş gibi, çırpınır kalbim.
Böyle güzelliğe, kim vurulmaz ki.

Kaş göz, boy bos onda, zarafet onda.
Binbir anlam gizli, bakışlarında.
İlham versin diye, tanrım kaplere.
Bütün hünerini, nakşetmiş onda.

Saçının her teli, ipek dokusu.
Güllerin çiçeklerin, güzel kokusu.
Narin bir kelebek,ürkek bir ceylan.
Aklımı başımdan, aldı doğrusu.