Saydığın bahaneye,kendin de inanmadın.
Haz aldın gözyaşımdan,bıkmadın,usanmadın.
Unuttuğun bir şey var,beni erir sanmadın.
Ey sevgili nazında nice canlar tükenir.
Kırdığın şu kalbimin hesabını kim verir.
Yine mahzun ayrıldım,kaderimle boğuştan.
Gelme artık üstüme,ben garibim doğuştan.
Şimdi farkım kaldı mı,öksedeki bir kuştan.
Sen yâr olursun belki,bana divane denir.
Kırdığın şu kalbimin hesabını kim verir.
Hangi fâni çiçek ki,sonsuzluğa yürümüş.
Benim diyen güzeller,toprak olmuş,çürümüş.
O siyah gözlerini ihtiraslar bürümüş.
Taş olsa karşındaki,dayanamaz da erir.
Kırdığın şu kalbimin hesabını kim verir.
Bir ceylani bakışla,tor ettiğin düşküne.
Dön de bir bak uğrunda divaneye,şaşkına.
İnsafın yok mu senin yeter Allah aşkına.
Bir ümid ışığı yak,hüznümü hazza çevir.
Kırdığın şu kalbimin hesabını kim verir.
Ey sevgili nazında nice canlar tükenir.
Sen yâr olursun belki,bana divane denir.
Taş olsa karşındaki,dayanamaz da erir.
Bir ümid ışığı yak,hüznümü hazza çevir.
Kırdığın şu kalbimin hesabını kim verir.
Kayıt Tarihi : 9.5.2009 15:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gelme artık üstüme,ben garibim doğuştan.
Şimdi farkım kaldı mı,öksedeki bir kuştan.
Sen yâr olursun belki,bana divane denir.
Kırdığın şu kalbimin hesabını kim verir.
Çok çok güzeldi tebrikler.
Haz alarak okuduğum bir şiir.
Ilhaminiz daim olsun.10 puan.
Selamlar
TÜM YORUMLAR (3)