Kim Varsa Yok Olsun Şiiri - Gürkan Aykut

Her şey sustuğunda başlar kelimeler,
Çığlıkla değil, sessiz bir yangınla.
Göğsümüzden geçer kılıçlar,
Ve biz, o yara izlerini
Bir milletin alnına mühür yaparız.

Kim varsa yok olsun
Bu hikâyede yarım kalan ne varsa.
Köksüz ağaçların dallarında
Ne bir meyve ne bir gölge var.
Toprağı kanla yoğurmuşuz bir kere,
Rüzgârın dilinde bizim türkümüz.

Görmediğiniz,
Bilemediğiniz,
Hissetmediğiniz ne varsa,
Buradayız!
Kendi acısını doğuran bir halkın
Nefesiyle kurutulur nemli gökyüzü.

Ve kim diyorsa artık bitti bu dava,
Yanılıyor, aldanıyor.
Çünkü biz,
Toprağı kazınca fışkıran cevheriz.
Kendi kabrini bile sırtında taşıyan
Bir ordunun son neferiyiz.

Bakın!
Sancağımızda bir yıldız yanıyor hâlâ.
O yıldızın altında,
Neye inandığını bilen bir halk var.
Ve bil ki,
Bizi öldürmeye gelenler,
Bizde dirilecek.