Kim Suçlu Kimler Suçlu Şiiri - Ali Koca

İşte hayatın bir karanlık penceresi
Adı da hastanesi
Aslında amacı aydınlık umut
Şifa olması gerekirken
Nedir bu çarpık düzen
Kim suçlu kimler suçlu

Sabahın daha karanlığında sıraya gelen
Amcalar teyzeler tabi bizde
İlk kim olmak istemez her yerde burada da
Dört gözle yorgun uykusuz bendenler
Mesainin saatini beklerler nedir bu eziyet seslenişler
Kim suçlu kimler suçlu

İşte başladı bir yarış daha start veren kim kazanacak kim
Aslında bu başlamadan bitmiş bir sonuç
Alabildiğince curcuna sesler anlaşılmaz olmuş
Herkes kendi derdinde koşturmaca da
Ayakta zor duran bir dede
Bir elinde baston kolundan tutmaya çalışan torunu ile
Yalnız ne yapacağını bilmeyen nine
Etrafı süzüyor o yaşlı gözlerle
Doktorlar hemşireler görevliler
Onlarda kendine düşen mertebede
Kim suçlu kimler suçlu

İşte bir tesadüf acilin kapısında bir arkadaş
Hali perişan içler acısı
Aslında kendisindedir dermanı ilacı
Bir kolunda polis ayakta zor duruyor
Kim suçlu kimler suçlu

Nereye baksan aynı karmaşıklık
Aynı koşturmaca aynı sıra aynı sorular
Şu an karşımda bir hasta elleri yüzü yanmış
Acısı çok fazla belli duruşundan
Kim bilir neden olmuş o istememiştir elbet
Kim suçlu kimler suçlu

Bahçesinde bir farklı bekleyiş
Kadınlı erkekli herkes yakmış sigarasını
İçli içli çeken nefesler
Karşı çamlıkta spor yapanlar onlar kendi halinde neylesinler
Bu kervandan geçmişlerdir beklide
Gördüklerinde içleri sızlayan olur elbette
Ben bir blok önünde demire yaslanmış
Bu satırları yazarken
Ellerim soğuktan üşümüş kalemi zor tutarken
Meraklı bir bekleyiş benimkide
Üçüncü çocuğum gözlerini böyle bir hayata gözlerini açacak
Saygı sevgi olmayan haksızlık zülüm diz boyu
Bir papatya açacak
Allah korkusu bilmeyen hayatın akışına bırakmış herkes
Bilinse aslında neden bunlar yaradan ı sevmez
Suçlu olmak kimse istemez aramak bize de düşmez
Bende bir kulum işte haykırıyorum satırlarımda kendimce de
İnsanoğlu yapanda edende boş verende
Kim suçlu kimler suçlu bilinmedi bilinmeyecekte