Soğuk rüzgarlar esiyor yüzümde
Herşey griye bürünmüş gibi
İnsanlar umarsız
Sevgiden yoksun.
Meğer ne kadarda sahteymiş hayat.
Bazı geceler tavana bakıyor gözlerin
Beyazın saflığını tanımak için
Kapı gıcırtılarıyla uyanıyorum karanlıklardan
Bir ürperti alıyor ruhumu
Buz gibi sularda boğuluyor ellerim
Tanrım ne zaman bitecek bu çile
Ne zaman gönlümce güleceğim
Yada ne zaman sessiz sedasız
Bir kenarda öleceğim
Neden gözlerimde hep kahır
Neden hep çıkmaz yollardayım
Nerede yanlışım
Nerede yanlışlarım
Suçlu kim benmiyim.
05.10.2004
Sadettin ÇetinKayıt Tarihi : 7.11.2008 15:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!