Bilir misiniz?
Aynı yere gülümseyerek bakılırken bile
Farklı objeler can bulur zihinlerimizde.
Candan öte dostlarla oturmuşken,
Doğada bir ağacın gölgesinde;
Kimimiz ağacın dalında açan,
Rengârenk, mis kokulu çiçeği,
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Anlamlı ve anlatım derinliği harika bir şiirdi. Tebriklerimi iletir, sağlıklı yaşam dilerim.
Duygu yüklü şiirinizi
beğeni ile okudum
Bence de...
"Kabullenmek", edilgen bir tavır anlamına gelmez..
Olgunluktur o aslında..
Kendinden yola çıkabilme erdemidir...
"Kendin için istediğini, herkes için iste... İstemediğini de başkasına reva görme" anlayışıdır...
Yaratılanların eksiği, kusuru ile değil... Yaradanın hikmetiyle bakabilmektir, çevresine..
Suçlamak kolaydır!
Eleştirmek de...
Olduğu gibi kabullenmek ise "insan olmak......"
Tebrikler Hasan Bey..
Bugünlerde çok gerekli bir anlayışı konu edinmiş şiiriniz..
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta