İnsanlık diyorum üstat,
O en zor zanaat.
Görüşünüşte herkes dost,
Herkes insan.
Fakat öyle görünüşte değil
İnsanlık dediğin.
Gönül gözü ile bakmak gerek,
Hatta
Gözlerinin ta içine bakmak.
Dilinden dökülenleri değil,
Yüreğinden
Dökülenleri görebilmek gerek.
Sorsan
Günümüzde herkes insan.
Peki aslında kaçı gerçek?
Kaçının gerçekten umrundasın?
Kaçının duaları senin ile?
Kaç gönüle girdin?
Kaç gönül aldın sen?
Aklına gelmez tabiki
Yaşarken toz pembe düşlerde.
Hele bir dara düş,
Zorda kal da
Asıl o zaman görürsün.
Kim gerçek dost,
Kim sinsi düşman....
Kayıt Tarihi : 13.1.2021 12:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!