Kim sevda da mutlu olmuş

Kim sevda da mutlu olmuş
zaman yaraları kapatmaz
gün soğuk
ufuk ıslak
sen duvarları ılık mı zannediyorsun
gözlerden düşen her yaş
bir sözcüğün anlamını
yaş geçince anlıyoruz
birlikte yürüyeceğimiz dediklerimiz oldu
kandırdıklarımızda
yaşamayı sona bıraktık
nemli bir sabahın ortasında
hatırlayan mevsim tablosunda
belki de hayatımız bir resimdi
okunmamış kitaplarda
yok olan harflerde
yasak duygum sana karşı
hep öfkeliydi şafakta...