Kim Sardı Seni Bu Kadar Erken

Yine çiçekler açmaktayken yüreğimde,
Keyfindeydi her gün gönlüm…
Saçılır sabahlardım
Sensi görmeden önce Gül’üm…
…
Hala o gülüşünün izi kaldı yüreğimde…
V/edasız gitmeden…
Gel sen de nasibini al,
Şu ömrüm bitmeden…
…
Senden geriye şu yüreğimde,
“Bir sızı kaldı” derken;
Söyle, gül’üm söyle…
Kim sardı seni bu kadar erken…
…
Susturamıyorum artık yüreğimi,
Dindiremiyorum artık acılarımı,
Sanrısı tutuyor!
Silip atamıyorum ki sancılarımı
…
Bundan böyle yoluna durmam
Çeker giderim bir daha sormam
Duman çıkmaz bu can yanarken
Kim sardı seni bu kadar erken,
…
Antakya-151210