Son nefesime sakla mor dersini gömleğinin..
Eza üflemiş buyruksamışsın gövdeme
İki satır,
İki cümlelik çöl yangını revan etmişsin,
Ateş öpsün,
Diken sevsin,
Hasret sarsın demişsin..
Senli düşlerimi yasak kılmış,
Canımı kokuna ihanet saymışsın.!
Ah yaramdan akan kana
Kirpiğime ektiği yaşa gülen,
Yazık ki sen uzak diyârlar da
Kadrini bilmeyecek sevdalara soyunmuşsun..
Asi hüzünler sararken geceni,
Soğuk umutlardan başka
Tutunacak dalı olmayan ürkek çocuk sessizliğinde,
Kim saklar nefesini çatlayan ciğerinde! ?
Demem o ki ben sende;
Serseri anlık bir rüzgâr esintisi,
Yüzüne dokunamadan düşen
Yasaklı bir yağmur zerresi..
Silik belirsiz bir hayalde
Beni andığın varsa bir gece,
Aşkım haram,delirmiş cinnet!
Yoksun.!
Yaşam sökülmüş gırtlağımdan,
Ne senden alacağım var,
Nede ölümün sinsiliğinden..
Yeryüzü yürürken üzerimde,
Ben ah'ımı kokuna banıp
Kanımla yazıyorum her yere.!
08.02.2010
Sevilay YücedağKayıt Tarihi : 9.2.2010 03:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
dildariya teyê pîroz…
Bêhna te
destê te
çavê te
porê teyê sor
her dem ji min re dide bêrî kirin
her diçe dûrbûna te ji min re dibe hezar salan
berdêliya dilê min ev e ?
An cezayê hezkirina min ev e ?
Yan jî bêrî kişandina min…..
Dest û dilê te saxbe helbestvanê dilê min.
Soluduğumuz havadaki çözülemeyen, ayrıştırılamayan görünmez öfke kokuları bu nefesten gelmektedir işte ...
Yüreğinize sağlık sayın Sevilay Yücedağ.
TÜM YORUMLAR (3)