Kızıl gök, kar yüklü zirveler
bulutlar sağılacaklar akşam,
peki, kim oynayacak benimle?
lastik ayakkabılarımı parlattım
kardan kaleler yaptım.
korkunç yaratıklardan canavarlardan
yıllarca korunurum sandım.
çocuk düşlerime fişek sesleri girdiği gece
kimseler kalmamıştı köyde.
bir gece, birdenbire
göç başlamıştı uzak şehirlere.
anamın ördüğü yün çorabı giydim
kardan bir adam yapıp
gözlerini göğe diktim.
kızıl gök, kan yükü yürekler
bulutlar sağılacaklar akşam.
peki, kim oynayacak benimle?
Kayıt Tarihi : 8.1.2012 11:11:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Işık Ron](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/01/08/kim-oynayacak-benimle.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!