Kim olduğunu unuttuğun an

Sarmış ise ruhunu dünya tutkusu
Kemirir içini yarın korkusu
Tutmaz artık istirahat uykusu
Kim olduğunu unuttuğun an.

Çevrilir ruhun dikenli telden
Bırakmaz yakanı, yarın endişen
Memnunluk duymazsın yaptığın işter
Kim olduğunu unuttuğun an.

Her lokma ardında bir doyumsuzluk
Dökülse cebine hep oluk oluk
Bırakmaz şu nefsin ettirir kulluk.
Kim olduğunu ututtuğun an.

Çıkarırlar adın olursun ağa
Kahvesiz girilmez artık konağa
Bir himmet deseler kalkar ayağa
Kim olduğunu unuttuğun an.

Hak adalet artık eline geçer
Nefsinin isteğini kendisi seçer
Fakru zarurete gülerde geçer
Kim olduğunu unuttuğu an

Bilmezki dün yokdu,bu gün sunuldu
Yokluğun içinden varlığa konuldu
Bir düşünmez acep bu nasıl oldu
Kim olduğunu unuttuğu an.

Bunu sorgulamak değildir kastım
Ben yok iken varım,onla kardaşım
Hiç var olmadımkı,hep sıfırdayım
Kim olduğumu hatırladığım an.