Kim olduğumu bilmiyorum Şiiri - Murat Tü ...

Kim olduğumu bilmiyorum. kendimi unuttuğum biri var. o yok şimdi ağlasam geri gelir mi. hani, ağladım ve yoksun. arıyor gözlerim seni. kalbimin çığlıklarını duymuyor musun. bak; gel diye hıçkırıklarla boğuldu. Gel de şu çocuğu üzme. bak nasıl gözlüyor yolunu. gel bak. bak ve gitme. Bir misafir ol ve kendini unut burada. Burası benim kalbim sevgilim. gene şairliğim tuttu, aklıma sen geldin. keşke aklıma gelip gitmediğin gibi gitmeseydin. Aşkının sarhoşu oldum. artık gülemiyorum, artık insanları sevemiyorum. Yazmaktan usandım. Gel otur dinle beni. Dinle ki sevmenin ne olduğunu anla.
Gel otur yanıma şiirimin başlığı gözlerin olsun. Sen bak ben yazayım saatlerce ve satırlarca. Sen sadece bak. sakın kalkma yerinden şiirim geldi engel olma bana. Ben yazayım sadece. unutmam yazarken sevmeyi, merak etme. Ya hani bir masum çocuğun masum gülüşü varya ha işte onu istiyorum ben. Bakışını konu ederim şiirime. gülüşünü ömür sayar yaşarım. Okuduğum değil yazdığım kitapsın sen. Geçtiğim değil varmak istediğimsin. Kapımın tokmağına dokunup gitme. Bekle açarım kapıyı. Hem de koşa koşa. tutarım elinden. Oturturum kalbimin üst köşesine. İstemediğin kadar sevgi ısmarlarım sana. Burda kaybettim işte. istemediğin kadar sevdim seni. Sıradan bildin sevgimi. Oysa ki herkesin tutunmaya çalıştığı bir daldı sevgim ve sen bunu bilmeden gittin. Bir sen yeterdi hatta ismin yeter şair olmaya. Bir gidişin yeterdi sarhoş olmaya ve bir gülüşün yeterdi mutlu olmaya. Seni düşünüp kurduğum cümleye kıyamıyorum. Yanlış olduğunu bile bile silemiyorum. Lüksüm değil ihtiyacımdın. Sen ile başlayıp ve bitiremediğim son’a nokta koyamıyorum.
Sahiplensem seni bu benim desem, bu benim için akan yaş desem yeterdi bana. Murat demen yeterdi. Sadece geçip git yanımdan oturup yazarım bir desten. Baş rolü sen olan bir hayatı yaşamak zor geliyor.